vrijdag 5 oktober 2007

Donderdagnacht

Ik word omringd door een waas van gezelligheid en het gedempte licht. Mijn gedachten dwarrelen mee op de zeemzoete, licht weemoedige klanken van CocoRosie. Klanken die ons samenzijn begeleiden en de nacht vullen. Een groene zetel zorgt er net voor dat ik niet wegzak in mijn bestaan. Licht onderuitgezakt in haar zachte groene armen mijmer ik. De roes van rum en liefde geven me een gelukzalig moment en ik probeer dit gevoel vast te houden voordat het vervliegt, weg uit mijn bestaan.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Vasthouden inderdaad, vasthouden...

Bram zei

We doen ons best