Gespot (1)

Examens zijn soms zware periodes voor studenten, pauzes zijn dan ook een must have na lange periodes van droge stofobservaties in een vaak nog droger brein. Maar sommige studenten kunnen maar moeilijk afstand nemen van hun studiemateriaal. Zo zag ik gisteren op een van mijn dagelijkse fietstochten een mannelijke student op zijn bureaustoel voorbij rollen aan de overkant van het water. Het was een onafscheidelijk duo, die student en zijn stoel. Samen gleden ze oneindig verder over de stropkaai langs de schelde, richting Sint Lievenslaan. Ik volgde met mijn fiets op een afstand, nieuwsgierig aan de overkant op het tempo van zijn bureauwieltjes, tot dat hij een kot binnenging en ik afdraaide richting eindigheid.

Ver-waar-lozing?

Het zijn zware tijden voor mijn blog: weinig tijd en aandacht die leidt tot bijna verwaarlozing. En een blog te lang verwaarlozen is gevaarlijk, het maakt dat je er van vervreemd. Sommige mensen denken dat er niet veel tijd in kruipt, maar niets is minder waar. Ik publiceerde de laatste tijd niets meer, meer dan een maand lang. Ik vond de tijd en inspiratie niet om nog iets te schrijven. Misschien ben ik niet de enige als ik naar tiekenei kijk. Maar vrees niet daar komt verandering in, zelfs met dagelijks een examen in het verschiet. Bezoek mij bij tijd en stond, er komt weldra meer.